Alzheimercafe: AlzheimerFluisteraars

Als naaste kan ik wel blijven hopen dat de Alzheimer er niet is, maar het is er
en het gaat niet meer over.
Dat is gruwelijk, laat daar geen misverstand over bestaan,
maar ik trek mezelf aan mijn haren omhoog en accepteer dat de ziekte er is.
Ik ga mee op reis, improviseer, speel en beweeg mee.
Als ik dat niet doe, laat ik jou in eenzaamheid achter.
Ik stap in jouw nieuwe wereld en hoor jouw roep:
‘ Zie wie Ik aan het Worden ben’

Dat is wat ze AlzheimerFluisteren noemen. De afgelopen jaren is dit meebewegen vertaalt naar de leermethodiek AlzheimerFluisteren. Kennis maken met de kunst van het meebewegen? De AlzheimerFluisteraars komen naar het Alzheimercafe om de kunst van het meebewegen in ieder die wil wakker te kussen.